Yaz da ver kağıda,dedi adam.Çocuk kaşlarını çattı, yüzünü buruşturdu,burun deliklerini genişletti.Kadın,bir çocuğuna bir kocasına baktı:"Aklında tutar benim oğlum." dedi,sevecen.Gözleri ışıl ışıl oldu oğlanın;anası ensesini,kısa saçlarını okşuyordu.Ok gibi fırladı evin kapısından çocuk,ok gibi.Bu zalim babaya,hem de çabucak getirecekti buyurduklarını. Peynirciye uğrayıp aldı istenileni,bir koşu karşıya geçti sonra,babasının istediği rakıyı almak için...Sigara da içerdi babası ama dememişlerdi ona.Sigara al,demiş olsalardı hatırlardı.Bir koşu eve dönmek istedi çocuk.Sigara al,diye seslenmişler miydi en son?Yok canım,hatırlardı o.Cin gibiydi.Bir tek babası bilmiyordu onun "cin gibi" olduğunu...
Korkunç bir fren sesi duydu çevredekiler...Ve sonradan olayı anlatan bir tanık:"Bir oğlan çocuğuna araba çarptı,kabahat şoförde değildi. Koştum,başını ellerimin arasına aldım,kıpırtısız yatıyordu.Gözlerini açtı güçlükle. Ne diyeceğimi bilemedim.Her tarafı rakı kokuyordu. Titriyordu çocuk,donuyormuş gibi titriyordu.Nasılsın? diye sordum.Başından kan sızıyordu asfalta.Açık gözlerini bana dikti,sevecendi bakışları:Babam sigara istememişti,dedi.Gözlerini uyur gibi yumdu,başı yana düştü." dedi.
ÖLÜ
O şimdi yalnızdır;
Anasız, babasız,
Şapkasız, elbisesiz,
Her şeyi arkada bıraktı.
Ne konuşacak arkadaşı,
Ne okuyacak kitabı var.
Yalnız,
Yapayalnız.
O şimdi yalnızdır;
Anasız, babasız,
Şapkasız, elbisesiz,
Her şeyi arkada bıraktı.
Ne konuşacak arkadaşı,
Ne okuyacak kitabı var.
Yalnız,
Yapayalnız.
Melih Cevdet Anday
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder