Yaz tatili sonrası eve dönüşümüzde evimizin kapısını açamadık; anahtarımızı bulamıyorduk.Karımla kalakaldık kapıda;elimizde bavullar,üzerimizde tatil kıyafetleri.Bir çilingire ihtiyacımız olduğu aşikârdı.
Aşağımızdaki çilingiri çağırttık bir çocuk bulup...Farkında değildik daha önceden ama gelince farkına vardık ki,çilingirimiz bir kadındı.Hem de oynak mı oynak,yerinde duramayan kıpır kıpır bir kadın.İşimizi hâlletti elbette,pek de sevimli,cana yakın bir hanımdı(!).
Karım olayı her andığında "Fingirdek çilingirimiz kapıyı açmıştı ama klinik bir vaka olduğunu ben hemen anlamıştım.Kocam ikidebir anahtarlarını kaybetmeye başlayınca işkillenmiştim tabii.En sonunda evi taşıdık da anca' kurtulabildik haspamdan..." diyordu.
Evet,ne yazık ki taşınmak zorunda kaldım; karım rahat yüzü göstermedi bana,hatta az kaldı boşanıyorduk.
Haspam dediği çilingir mi? İş yerinin anahtarlarını kaybettiğim bir gün çağırdım tabii...Görüşüyoruz,,,pek hamarat kadın canım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder